Aktualności

konkurs plastyczny

Drodzy uczniowie i rodzice.

Z okazji zbliżających się świąt wielkanocnych nauczycielki edukacji wczesnoszkolnej życzą, w imieniu wszystkich nauczycieli i pracowników Szkoły Podstawowej w Koczargach Starych, zdrowia, dużo uśmiechu, radości na co dzień i od święta, motywacji do nauki, radości z nawet najmniejszych rzeczy.

Pamiętajcie o zapewnieniu sobie i najbliższym bezpieczeństwa.

Serdecznie Was pozdrawiamy i nie możemy się doczekać kiedy znowu się zobaczymy!

Dzień Autyzmu

 2 kwietnia to Światowy Dzień Świadomości Autyzmu

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) autyzm występuje u 1 na 100 dzieci, co oznacza, że w naszym kraju żyje nas, osób z autyzmem, 400 tysięcy. To jak jedno spore miasto. Ale tu liczby się nie kończą, bo z autyzmem żyjemy nie tylko my, ale także nasi rodzice, rodzeństwo, opiekunowie, co sprawia, że jest nas nawet 3 mln.

 

Cieszymy się, że nasi ucznoiwe chętnie włączają się w tego rodzaju akcje. Świadomość niepełnosprawności innych jest ważna w naszym życiu, pomaga otworzyć się na inność drugiej osoby i zrozumieć ją. Nie zawsze musi być tak, że widząc osobę z niepełnosprawnością będziemy przechodzić na drugą stronę ulicy i udawać, że jej nie ma. 

1. Czym jest autyzm?

Autyzm to odmienny od typowego sposób rozwoju człowieka, objawiający się różnicami w sposobie komunikacji, nawiązywania relacji, wyrażania emocji, uczenia się oraz różnorodnym schematem zachowań. Każda osoba jest indywidualnością, nie ma dwóch takich samych osób z autyzmem.

Autyzm towarzyszy osobie przez całe życie, jednak dzięki odpowiedniej opiece i właściwie dobranej terapii można w znaczącym stopniu poprawić jej funkcjonowanie. Im wcześniejsza diagnoza i idąca za nią indywidualna terapia, tym większa szansa na poprawienie jakości życia osób z autyzmem i ich rodzin.

2. Jakie są jego symptomy?

Autyzm daje zmysłom błędne wskazówki, dlatego osoby ze spektrum inaczej odbierają światło, obrazy i dźwięki, odmiennie odczuwają dotyk, zapach, smak czy ból. Czasem kropla deszczu potrafi wywołać panikę, a podmuch wiatru sprawia… fizyczny ból.

Często funkcjonują jakby we własnym świecie, „za niewidzialną szybą” – żyją wśród rówieśników, ale tak naprawdę obok nich. Nie włączają się do rozmowy ani zabawy, nie nawiązują kontaktu wzrokowego. Szybko się zniechęcają, nie poddając się regułom gry, chcą zrobić coś po swojemu, a gdy tego nie mogą – wpadają w niekontrolowaną złość lub agresję. Dlaczego? Ponieważ nie rozumieją reguł życia społecznego w sposób naturalny, a muszą się ich nauczyć. Co więcej – mają trudności z odczytywaniem emocji, rozumieniem ich przyczyn oraz intencji czyichś działań. 

Mają trudności z komunikacją. Zdarza się, że nie mówią i porozumiewają się za pomocą form alternatywnych – piktogramów, aplikacji itp. Ich mowa bywa monotonna, nadmiernie przyspieszona lub spowolniona bez intonacji oznaczającej pytanie lub koniec zdania.

Nie rozumieją skrótów myślowych, wyrazów o podwójnym znaczeniu, nie śmieszą ich dowcipy, trudno im interpretować przysłowia czy skrótowe polecenia. Mogą też posługiwać się językiem literackim. Używają wtedy „kwiecistego języka” nawet w zwykłej rozmowie z kolegami.

Są nadwrażliwi na zmiany w otoczeniu – przewidywalność daje poczucie bezpieczeństwa. Musi zatem istnieć dokładny, niezmieniony plan dnia i idealnie, gdyby otoczenie także było niezmienne. Wszystko bowiem, co nowe budzi lęk i niepewność, wyprowadza z równowagi i zaburza koncentrację. W umyśle dziecka z autyzmem nie ma ogólnych, abstrakcyjnych pojęć.  

Autyzm to ocean możliwości. Co oznacza, że każda osoba z autyzmem jest indywidualnością i nie ma dwóch takich samych osób ze spektrum.

3. Czy można żyć z autyzmem?

Mówić o życiu z autyzmem to mówić nie tyle o życiu jednostki, co grona ludzi – osoby z autyzmem oraz jej rodziny, pedagogów, terapeutów. Diagnoza oznacza często przeorganizowanie całego życia rodziny. Z jednej strony istotne jest wprowadzenie do życia codziennego odpowiednich zasad oraz rutyny i unikanie czynników mogących nasilać objawy, z drugiej – rozpoczęcie odpowiedniej terapii. Niejednokrotnie, w przypadku nasilonych objawów, konieczne jest porzucenie pracy przez rodzica czy opiekuna i całkowite oddanie się pracy z dzieckiem. Na czym ona polega? W zależności od tego, jak u danego dziecka objawia się autyzm, uczy się ono mówić, czuć, rozumieć i kontrolować emocje, bawić się, wchodzić w relacje, rozumieć otoczenie. Rodzina, szkoła i terapeuci jednoczą się wokół tego celu.

Dlaczego? Bo sukces jest możliwy. Bo dzięki  odpowiedniej pracy, wytrwałości, miłości najbliższych oraz systematycznej, indywidualnie dobranej terapii udaje się osiągać cele, które zbliżają osoby z autyzmem do coraz lepszego funkcjonowania w świecie.

Pomagając, wspierasz ich codzienną walkę o większą samodzielność i osiąganie sukcesów na miarę ich możliwości.

 

 źródło: https://www.polskananiebiesko.pl/

Zofia Piela uczennica klasy VIIIA – Laureatka Wojewódzkiego Konkursu Kuratoryjnego z Biologii.

 

Karol Dziekanowski uczeń klasy VIIIA – Finalista Wojewódzkiego Konkursu z Języka Niemieckiego.

 

Zofia Piela uczennica klasy VIIIA – Laureatka

Zofia Rzepka uczennica klasy VIIIA  - Wyróżnienie

Eliza Sokołowska uczennica klasy VIIIA – Wyróżnienie

W Ogólnopolskim Konkursie Wiedzy na Temat Zdrowia „Meditest”

Rodzice i uczniowie naszej szkoły poważnie traktują akcję #ZostańwDomu. Uczniowie edukacji wczesnoszkolnej w domach na pewno się nie nudzą. Nauczyciele klas 0 – 3 zadbali o to, aby oprócz wiedzy jaką uczniowie powinni w normalnych warunkach opanować w szkole dostarczyć im też coś dla ciała i ducha. Zajęcia fizyczne i artystyczne wspierają rozwój dziecka i są świetnym sposobem na rozładowanie stresów i złości. Bardzo się cieszymy, że nasi uczniowie klas 0 – 3 zdecydowali się podzielić z nami swoją twórczością. Spływają do nas przepiękne zdjęcia, na których uczniowie prezentują swoje prace plastyczne, nie jest to jednak jedyny temat jaki przewija się na zdjęciach. Możemy na nich zobaczyć m.in. jak uczniowie wykonują ćwiczenia fizyczne oraz zadane przez nauczycieli przez platformę e-learning zadania.  

Drodzy Uczniowie i Rodzice, bardzo cieszymy się, że poważnie podchodzicie do sytuacji. Mamy nadzieję, że wkrótce sytuacja się uspokoi i będziemy mogli się spotkać w szkole. A tymczasem życzymy Wam wszystkim zdrowia!